Отправлено: 08.05.21 12:14. Заголовок: 102-літіє засѣданія ЦРНР в будовҍ Жупаната в Ужгородҍ 8 мая 1919 года.

102-літіє засѣданія ЦРНР в будовҍ Жупаната в Ужгородҍ 8 мая 1919 года.
Для всіх русинов Європы и світа днесь 8 мая – день 102 - літія єдного из май важного для русинського народа діянія – выраженіє політичної волі русинського народа в процесі своëго славного національного державотвореня.
В 1849 году в Австро-Венгрії, на території історичних земель карпатських русинов уже быв образованый Ужгородськый Автономный Округ-Дистрик. И хоть ëму не судилося быти повностю реалізованым, всë же в час «весны народів» русины заявили про себе самым активным політичным образом. Се и помогало їм довершити свуй державотворчый процес в 1918 годі.
Сперва народ русинов в децемброви 1918 года делеговав 200 чоловік в Будапешт, де они выробили согласовано з мадярами свуй новый статус Національної Республікы Русинов - Руська (Русинська) Крайна в составі Народної Венгерської Республікы. Но, через попытку комуністичного переворота Бейлом Куном, та й по совіту американських русинов, представникы русинського народа організовано обратилися к Межинародій Мирній конференції в Парижови з письменным согласієм вхожденія в состав новообразованої Чехословакії.
Ткак вот, як высшый повноправный представительськый орган русинського народа, в Ужгородѣ 8 мая 1919 г. и была образована Центральна Руська (Русинська) Народна Рада (ЦРНР), соєдиненієм трëх май представительных подкарпато-русинськых Народных Рад: Пряшевської, Ужгородської и Хустської. Участь принимали представителі Свалявської Народної Рады и других Рад.
Окрем делегованых членôв Народных Рад из мандатом, для посвҍдченя представительства города, села, округа зобралося в Ужгороді до 1200 участников-делегатов з правом голоса, котрі подтримали рѣшеніє о присоєдиненію національної території русинов на Юг от Карпат в состав новообразованої Чехословакії.
Статус русинської державы-штата быв оговореный в США, в Ужгороді и пак в Парижі проголосованый 57-ма державами світа.
Вун звучав так: Національна територія Русинов на Юг от Карпат (обы ся не путати из русинами за Карпатами, частинку котрых австрійці и полякы зформовалим вже в українців) з національным именем Русинія-Подкарпатська Русь входить состав ЧСР в статусі майбульше возможної національної (а не адміністративної) автономії с переходом в будущому в статус конфедерації, или як окремый Русинськый Штат.
В тот самый день в Парижҍ Рада міністрôв заграничних діл рѣшала вопрос о Подкарпатськой Руси и так само подтримала без вагань сись «чехословацькый варіант» рішенія русинського народа.
В Парижҍ на Межинародній Мирній Конференції, де готовилися межинародні договора, Годжа представив от русинського народа меморандум в редакції Комарницького, (бо А. Волошина могли считати за опортуоніста).
Укажеме, же засѣдала ЦРНР в будові Жупаната в Ужгороді.
От американськых Русинов взяв слово и Г. Жаткович… Сохранився документ рішенія ЦРНР, якым и передана была воля русинського народа міровому сообществу.
Часто задають вопрос: А ци мали галичане штось такоє подобноє и славноє в державотворенню, як подкарпатські русины? Отвіт простый, нич подобного такого славного не мали в своюй історії русины австрійської, а пак и польської Галіції. Пак выше 100 тисяч твердых галицьких русинов-русофілів замучили в австрійських концлагерях смерти.
Затым, 5 милійонів русинов галицьких, у страхови быти вбитыми, ци увязнеными от здичавілых австрійців, поутікали из руськов армійов в Росію.
А оставшихся галицьких русинов грубо переформатовали в австрійських ново-українців из запретом даже упоминати что они были русинами и мали свуй галицько-руськый національный язык.
Но з 1918 года и полякы заблоковали проавстрійськый український проект на Галичині из-за терористичних актів лідерів австрійського українства. Фактично до 1939 года украинство было заборонено поляками, про што нині не мож нич казати, бо поляки добродії. Спас ситуацію СССР, котрый анексовав польську Галицію з сталінським именем «Західна Україна». Сюда українські комуністы привезли готову советсько-українську літературну мову, яков и днеська хваляться внуки поневоленого австрійцями и поляками народа.
Міфічні ЗУНР и УНР не береме до увагы, бо они николи не мали хотя бы простого вызнаня, а лем жогльовали нима політикы.
Даже в 1991 годі галичанам и українцям києвськым упала державность, як сліпій курці зерно. И хоть заказні їх історикы и попридумововали собі всякі міфічні подвигы, но їх не мож поруняти из славнôв исторійôв русинôв.